Neste ano tan complicado, tamén as nosas Letras se viron afectadas, a RAG atrasou a celebración do Día das Letras Galegas ao 31 de outubro.
Da igual que sexa 17 de maio que 31 de outubro, en Galicia, todos os días deberían ser o día da nosa LINGUA, das nosas LETRAS.
Na seguinte ligazón podedes ver unha morea de recursos sobre Carballo Calero: https://www.lingua.gal/o-galego/promovelo/dia-das-letras-galegas.
Desde o noso centro queremos compartir un fermoso videopoema, cargado de tradición, añoranzas, lembranzas e moito amor polo noso, polos costumes e pola lingua. A nosa benquerida BANDA DA LOBA, amosa este video xusto neste día, DÍA DAS LETRAS.
https://www.youtube.com/watch?v=NR-SUNtyFvQ
“Musicando Carvalho Calero” é um concurso musical desenhado pola AGAL (Associaçom Galega da Língua) em colaboraçom com a CRTVG.
Aquí vos deixamos o poema
SONHO DE CATARINA
Jardineira, coida as tuas flores.
Os lobos baixam da montanha.
Jardineira, coida as tuas flores.
Os lobos saem dos seus tobos.
Os debulhadores de flores.
Coida as tuas flores, jardineira.
É a hora em que congrega o galo
na trave, cansas, as galinhas.
Cansas de pôr ovos de neve
e debulhar vermes de esmeralda.
Os lobos baixam da montanha.
Os cans ouveiam à lua
e nom vem que baixam os lobos.
Som lobos escuros e raudos,
cujos olhos abrem na noite
corredoiras de lume roxo.
Amam as flores, e, ao ceá-las,
bêbedos, dançam nos jardins,
baixo a olhada leda da lua.
Catarina, a tua fiestra
abre-se ao jardim, Catarina.
Catarina, cobre as façulas.
Que lobos mais originais!
Deixam espidas as roseiras.
Que lobos mais originais!
Estás sonhando, Catarina?
Diamantes que rachem os vidros?
Ou serám os olhos dos lobos?
Catarina, quem fosse lobo,
para debulhar-che as façulas…
O abrente adianta no horizonte
um anaquinho de presença.
Os lobos, cantando e rindo,
rubem aos tobos da montanha.
Ao passar junta os cans dormidos,
acenam-lhes sem que se decatem.
Umha rejeirinha de sol,
como umha aguilhada de ouro,
fere no lombo dos lobos.
Os lobos botam a correr.
Luz. Catarina despertou
Carvalho Calero, R. (1980) Pretérito imperfeito.
Desde o EDLG queremos felicitar á nosa Banda, polos éxitos obtidos, a pesar da Covid, e animalas a que sigan traballando pola música, pola lingua e pola nosa cultura.
"O padroado dos premios San Martiño de Normalización Lingüística vén de resolver por maioría a concesión dos recoñecementos correspondentes á edición deste ano á Asociación Cultural Vagalumes e á agrupación musical A Banda da Loba.
A Banda da Loba é recoñecida co premio San Martiño á difusión lingüística no ámbito galego. A Banda da Loba, que ten entre as súas integrantes dúas estradenses -as irmás Andrea e Marcela Porto-, é unha das voces máis frescas e renovadoras do panorama musical galego. A banda ten publicados dous traballos discográficos: Bailando as rúas (2017) e A fábrica da luz (2019). Caracterizada no aspecto creativo polo eclecticismo, aunando a tradición con ritmos como o pop, o reggae ou o ska, a súa identidade como banda aséntase nunha defensa firme da muller, a terra e a lingua. Neste senso, a banda ten musicado poemas de autores coma Celso Emilio Ferreiro, Manuel María ou Rosalía de Castro."
Podedes ver a noticia aquí: https://www.lavozdegalicia.es/noticia/deza/2020/10/29/span-langglvagalumes-banda-da-loba-acadan-os-premios-san-martino-uso-do-galegospan/0003_202010D29C6998.htm
